Arti është njohur prej kohësh si një mjet i fuqishëm për shërim dhe terapi, veçanërisht për grupet e margjinalizuara që mund të kenë përjetuar trauma ose të kenë akses të kufizuar në format tradicionale të terapisë. Nga ofrimi i një hapësire të sigurt për vetë-shprehje tek ndihma e individëve për të përpunuar dhe përballuar emocionet e vështira, arti mund të luajë një rol jetësor në promovimin e shëndetit mendor dhe mirëqenies.
Një nga shembujt më të dukshëm të artit si një mjet shërimi për grupet e margjinalizuara është përdorimi i terapisë së artit për individët që kanë përjetuar trauma. Terapia e artit është një formë psikoterapie që përdor shprehje krijuese për të ndihmuar individët të përpunojnë dhe të përballojnë emocionet e vështira. Hulumtimet kanë treguar se terapia e artit mund të jetë veçanërisht efektive për individët që kanë përjetuar trauma, duke përfshirë refugjatët, të mbijetuarit e abuzimit seksual dhe veteranët. Duke ofruar një hapësirë të sigurt për vetë-shprehje dhe duke i lejuar individët të përpunojnë përvojat e tyre në një mënyrë jo verbale, terapia e artit mund t’i ndihmojë individët të punojnë përmes traumës dhe të përmirësojnë mirëqenien e tyre të përgjithshme.
Arti mund të përdoret gjithashtu si një mjet shërimi për grupet e margjinalizuara që mund të kenë akses të kufizuar në format tradicionale të terapisë. Për shembull, shumë komunitete indigjene e kanë përdorur artin si një mjet shërimi për breza. Arti, duke përfshirë tregimin, muzikën dhe artet pamore, mund të jetë një mjet i fuqishëm për ruajtjen e trashëgimisë kulturore dhe promovimin e shërimit brenda këtyre komuniteteve. Në mënyrë të ngjashme, shumë komunitete me ngjyra kanë përdorur artin si një mjet për shërimin dhe promovimin e mirëqenies për shekuj. Nga tradita e jorganëve afrikano-amerikane deri te përdorimi i muzikës dhe vallëzimit në ceremonitë e shërimit të vendasve amerikanë, arti është përdorur si një mjet për të promovuar shërimin dhe mirëqenien brenda këtyre komuniteteve.
Një shembull tjetër i artit si mjet shërimi dhe terapie për grupet e margjinalizuara është përdorimi i projekteve të artit në komunitet. Projektet e artit në komunitet i bashkojnë njerëzit dhe ofrojnë një hapësirë për përvoja të përbashkëta, të cilat mund të ndihmojnë në promovimin e shërimit dhe mirëqenies. Për shembull, projekti “Shërimi i Muraleve” në Baltimore bashkon individë nga komunitete të ndryshme për të krijuar murale publike që promovojnë shërimin dhe unitetin. Në mënyrë të ngjashme, projekti “Shërimi përmes kreativitetit” në Çikago ofron klasa dhe seminare arti për individët që kanë përjetuar trauma, me qëllim promovimin e shërimit dhe mirëqenies.
Si përfundim, arti mund të jetë një mjet i fuqishëm për shërim dhe terapi, veçanërisht për grupet e margjinalizuara që mund të kenë përjetuar trauma ose të kenë akses të kufizuar në format tradicionale të terapisë. Nga ofrimi i një hapësire të sigurt për vetë-shprehje tek ndihma e individëve për të përpunuar dhe përballuar emocionet e vështira, arti mund të luajë një rol jetësor në promovimin e shëndetit mendor dhe mirëqenies. Është e rëndësishme të theksohet se terapia e artit nuk është një zëvendësim për ndihmën profesionale, por mund të jetë një shtesë e vlefshme për format e tjera të terapisë.
